Nobel ödüllü Perulu romancı Mario Vargas Llosa 89 yaşındaydı.
Entelektüel titizliği ve lirik nesriyle okuyucularını 50 yıl boyunca büyüleyen ve ülkesinin cumhurbaşkanı olma yolunda ilerleyen Perulu yazar Mario Vargas Llosa, başkent Lima’da hayata veda etti. 20. yüzyılda Latin Amerika edebiyatının yükselişine öncülük eden isimlerden Vargas Llosa, “Julia Teyze ve Senarist”, “And Dağları’nda Ölüm” ve “Dünyanın Sonu Savaşı” gibi eserleriyle 2010 yılında Nobel Edebiyat Ödülü’nü kazanmıştı.
Kitapları genellikle liderler ve tebaaları arasındaki sinir bozucu ilişkileri inceleri inceleyen yazar, “Keçi Bayramı” (2000) kitabı ile Dominik Cumhuriyeti diktatörü Rafael Trujillo’nun acımasız rejimini ayrıntılarıyla anlatmıştı. “Dünyanın Sonu Savaşı” (1981), 1890’larda Brezilya ordusuyla ölümcül bir savaşta cemaati ölen fanatik bir vaizin gerçek hikayesini sayfalarına taşımıştı. Vargas Llosa, onlarca roman, oyun ve denemesinde hikayeleri farklı bakış açılarından anlatmış, biçim denemeleri yapmış; zaman içinde ileri geri hareket etmiş, anlatıcıları değiştirmişti. Vargas Llosa, “Katedralde Sohbet” (1969), “Dünyanın Sonu Savaşı” (1981) ve 1990 yapımı, başrollerini Barbara Hershey ve Keanu Reeves’in paylaştığı “Yarını İzle” adlı uzun metrajlı filme uyarlanan “Julia Teyze ve Senarist” (1977) gibi romanlarıyla hatırlanacak.
Cumhurbaşkanı Adayı Olmuştu
Mario Vargas Llosa erken bir dönemde, akranlarının çoğunun benimsediği sosyalist fikirleri terk etti ve siyasete ve muhafazakar görüşlere karışması, Latin Amerika’nın solcu entelektüel sınıfının çoğunu rahatsız etti. 1990 yılında ülkesini ekonomik kaostan ve Marksist bir ayaklanmadan kurtarmak istediğini söyleyerek Peru cumhurbaşkanlığına aday oldu. Seçimin ikinci turunda, isyancıları yenen ancak daha sonra insan hakları suçları ve yolsuzluk nedeniyle hapse atılan, o zamanlar henüz tanınmayan bir ziraat mühendisi ve üniversite profesörü olan Alberto Fujimori’ye yenildi. Seçimi kaybedince hayal kırıklığına uğrayan yazar, İspanya’ya taşındı ancak Latin Amerika’da nüfuzunu korudu ve dönemin Venezuela Devlet Başkanı Hugo Chavez liderliğindeki yeni dalga solcu liderleri sert bir şekilde eleştirdi. Eserleri türler arası bir boyuta ulaşmış ve onu 1960’larda Latin Amerika edebiyatında yeniden canlanmaya öncülük eden yazar kuşağının temel figürlerinden biri haline getirmişti.