Çağımızın en önemli fotoğrafçılarından ve aktivistlerinden olan Sebastião Salgado 81 yaşında yaşama veda etti.
Siyah-beyaz dramatik fotoğraflara imza atan usta fotoğrafçının vefatı, eşi Lelia ile kurduğu Instituto Terra ajansı tarafından sosyal medyada yapılan “Kurucumuz, akıl hocamız ve ebedi ilham kaynağımız Sebastiao Salgado’nun vefatını derin bir üzüntüyle bildiririz” cümleleri ile duyuruldu.
Hayatı boyunca fotoğrafları ile daha çok dünyanın az gelişmiş ülkelerindeki zorlu yaşam ve çalışma koşullarını, yoksulluğu, açlığı ve göçleri yansıtmaya çalışan Salgado “Sarsıcı olaylara, savaşlara ve soykırımlara şahit oldum. Gördüklerim beni hasta etti. 80 yılda Amazonlardan Antartika’ya birçok bölgeye, 32 ülkeye gittim. Doğada gördüğüm her şeyi, yok olmaya yüz tutmuş hayvan ve bitki türlerini fotoğrafladım. Yoksul topluluklar ilgi alanlarımdı” diye anlatırdı.
Büyük ustanın “Amazonia” serisi; dünyanın dört bir yanındaki el emeğini gösteren “Workers” ve mülteciler ve gecekondu sakinleri de dahil olmak üzere geçiş halindeki insanları belgeleyen “Exodus” adlı eserleri ile biliniyordu. Kültür Yolu Festivali kapsamında MSGSÜ Tophane-i Amire Kültür Sanat Merkezi’ndeki özel sergi için geçtiğimiz yıl Eylül ayında ülkemize de gelen büyük usta. “Genesis” adlı sergisin de dünyamızın güzelliklerini ve doğal harikalarını yakalayan çarpıcı fotoğrafları ile İstanbullu sanatseverler tarafından büyük ilgi görmüştü. Salgado, bu sergisinde ziyaretçilere doğanın korunmasının önemini düşünmeye ve gezegenimizin kırılganlığını anlamaya davet ettiğini belirtmişti.
Siyah Beyaz bir soyutlamadır :Sebastião Salgado, kariyeri boyunca çektiği etkileyici fotoğraflarla dünya çapındaki doğal manzaralardan yerel halkların yaşamlarına kadar geniş bir yelpazede eserler üretti. Büyük usta mesleki öyküsünü de söyle anlatırdı;
“Brezilya’nın Minas Gerais kırsalında dünyaya geldim. Sao Paulo’da ekonomi eğitimi aldım. 1970’li yılların başında eşiyle Paris’e taşındım. Fotoğrafçılığa Paris’te başladım fotoğraf konusunda kısa sürede ün kazandım. 50 yıllık kariyerim boyunca 130’dan fazla ülkeye seyahat ettim. Özellikle siyah-beyaz kompozisyonlarla toplumsal sorunları belgeledim. Doğa fotoğrafları ile dünyanın yaşadığı sorunlara dikkati çektim. un 1986’da Serra Pelada madeninde yasa dışı altın arayan işçileri ölümsüzleştirdiğim fotoğrafım, en ünlü eserlerim arasında yer aldı. Çevre konusundaki hassasiyetimi eşim Minas Gerais’teki aile çiftliğimizd hayata geçirdik. 1998’de Atlantik ormanını eski haline getirmek amacıyla Instituto Terra’yı kurduk.
“Küçük yaşlardan beri fotoğraf merakım vardı. Para kazanabilmek için gençliğimde ünlü fotoğraf ajanslarında çalıştım. Ajanslarda renkli fotoğraflar çekiyordum. Sonra ‘Ben neden siyah beyaz çekmiyorum?’ dedim kendi kendime. O günden sonra da kararımı verdim. 1987 yılından beri siyah beyaz fotoğraf çekiyorum. Siyah-beyaz fotoğraf bir soyutlamadır. Gezegendeki hiç bir şey siyah beyaz değildir. Siyah beyaz fotoğraf çekmek için soyutlamanın içine girmelisiniz. Her türlü renge dönüştürür siyah beyaz. Fotoğrafı oluşturan farklı grileri vardır. Siyah beyazda siyah ya da beyaz yoktur. Koyu griden açık griye kadar her şey gridir. Siyah-beyaz ile fotoğrafladığım konudan mesaj vermek daha kolay gelir bana. Bu sergimde de Kuzey Kutbundan Antarktika‘ya kadar dünyanın çok yerinde çalıştım. Gezegende henüz neyin bozulmamış olduğunu gösterdim. Türümüzün hayatta kalması için buna ihtiyacımız var. Dünyamızda sanayileşme kentleşme ve insan nüfusunun artması nedeniyle gezegenimiz hızlı bir şekilde yok ediliyor. Gezegende karbon emisyonu çok yüksek. Sıcaklığının değişmesi büyük felaketlere yol açıyor. Yağmurlar değişiyor. Sel ve kuraklıklar artıyor. Ancak kimse bununla ilgilenmiyor. Ben bunları fotoğraflarla dile getiriyorum.”
